Dag Bali!

03-04-2017, Munduk
Vandaag hebben we net als gisteren weer heerlijk gegeten in ‘Warung Classic’ schuin tegenover ons hotel. Hoewel we dachten dat we hier in Munduk het echte Indonesische eten kregen (geen pasta, pizza, burgers of ander toeristen eten op de kaart) blijkt dat toch niet helemaal waar… We hadden al wel opgemerkt dat het eten helemaal niet pittig is geweest deze hele week, terwijl we ons daar van tevoren toch wel zorgen over maakten. De gepassioneerde eigenaar vertelt ons dat veel eten aan de toeristen aangepast is. De toetjes die we op de kaart vinden worden door de Indonesiërs vaker bij de thee of tijdens het ontbijt gegeten. De ‘black rice pudding’ schijnt erg lekker te zijn, maar die moeten we nog proberen. Onze favoriete lekkernij is ‘klepong’. Het zijn bolletjes gemaakt van een product van de kokosnoot waar, als je het doorbijt, iets van vloeibare bruine suiker uitkomt. Erbovenop zit kokosrasp en we aten het uit een bananenblad. Een taxichauffeur, zijn naam was Dewa, kocht het eens voor ons langs de weg. Wij gaven hem in ruil een dropje en een stroopwafel.
Bij het ontbijt van onze verblijfplaats krijgen we vaak een fruitsap of een verse fruitsalade heerlijk vindt ik dat! Daarnaast kan je vaak kiezen uit een rijst, mie of toeristengerecht. Vanochtend aten we pannenkoekjes met kokosrasp en suiker met daarbij gebakken of eigenlijk meer gefrituurde banaan. Ze zagen eruit als een vissticks, maar smaakten goed! Ook is het opvallend hoeveel eieren we hier eten. Soms ontbijt je met twee eieren en ’s avonds bij de nasi, mie of iets anders krijg je nóg een ei. Indonesiërs eten ook veel eieren. In Munduk lopen allerlei kippen dan ook vrij rond. De gepassioneerde eigenaar van ‘Warung Classic’ vertelt dat het eten op Java zoeter en pittiger is dan hier op Bali. We zijn benieuwd. Verder blijkt zijn zus in Semarang te wonen vlak bij de universiteit en onze accommodatie daar! We krijgen haar adres en moeten beslist eens langsgaan. Dat wordt vast leuk. Ze kookt eten uit Sumatra, maar kan geen Engels.

05-04-2017, Sanur
Sinds eergistermiddag in Munduk zijn we allebei een beetje moe. We weten niet of dit komt omdat dit dorpje zoveel rust uitstraalt en we daardoor teveel ontspannen, misschien door het eten, te weinig drinken of de warmte. We reden heel Bali over terug naar het Zuiden. Met tussenstops duurde dat 4 uur. Daarnaast zat er meer niet mee die dag: we betaalden onze taxi teveel (we waren vergeten dat we een voorschot hadden betaald én we wilden ’s middags in Sanur naar het strand, maar het regende. Toen zijn we maar een Indonesische SIM-kaart gaan regelen, maar ook dat ging niet vanzelf. Hoe langer het duurde hoe meer ik over de bali heen ging hangen. Hangen over de bali op Bali (Sorry voor deze grap). Uiteindelijk is alles goed gekomen en hebben we heerlijk gegeten op het strand. Maar wat, lieve mensen, hebben we hier van geleerd? (De volgende adviezen zijn aan onszelf, maar mocht deze blog ervoor zorgen dat je ook naar Bali wilt dan mag je deze ook lezen. ;)
-          Let een beetje op dat je niet teveel betaalt voor je taxi als je al een voorschot hebt gegeven.
-          Bali bezoeken in het regenseizoen is niet echt ideaal als je, ik noem maar iets, wil gaan zwemmen in de middag.
Het regenseizoen loopt eigenlijk tot 1 april zoals ik in een eerdere blog schreef. Door de klimaatverandering schuift het regenseizoen echter op. Dit is ook deel van onze stage en ervaren we nu zelf. Ik schat dat je in mei of juni minder kans op de druppels hebt.
Het is nu low-season en dat is wel te merken. Er zijn relatief weinig toeristen, terwijl er wel barretjes en restaurants zijn om heel veel toeristen te bergen. Soms is dat leuk: in Munduk werd er speciaal voor ieder van ons ter plekke een 1 persoonsmaaltijd van de kaart gekookt. Maar sommige restaurantjes zijn naar onze mening iets té rustig dus we proberen de drukte een beetje op te zoeken. Ook wat dat betreft is het wellicht aan te raden iets later te gaan.

Afgelopen nacht sliepen we low-budget in een kamer zonder airco en warm water, met een matras waar je de veren doorheen voelt (en dan bedoel ik geen dons veren) en een haan die de halve nacht kraait. Bij de buurvrouw hadden we airco, warm water en een GOED matras kunnen krijgen voor nog minder geld. De sfeer, kamergrootte en de vrouw zelf weerhielden ons er echter van de kamer te nemen. De beste vrouw zag er zo ongezond uit. Letterlijk vel over been. We waren bang dat ze stervende was en we haar de volgende morgen levenloos zouden vinden. Ondanks de omstandigheden hebben we goed geslapen vannacht.

Vandaag, 5 april, is er weer een ceremonie in Indonesië en daarom zijn ze hier al dagen met bamboe in de weer. Op scooters en in vrachtwagens worden bamboestokken van 10 meter in de vorm van de staf van sinterklaas vervoerd. Deze stok wordt versierd met kunstwerken van bamboe waar vrouwen hele dagen aan gewerkt hebben. Het feest wordt gevierd met de familie en heeft te maken met Nyepi (Bali Dag van de Stilte) en Ogoh-Ogoh (Balinese Nieuwjaar). Zover ik het nu begrijp hebben ze eerst de geesten verjaagd en uitgedaagd en om dat recht te trekken laten ze de geesten een dag met rust door zichzelf een dag in huis op te sluiten. Vandaag vieren ze dat ze van de boze geesten hebben gewonnen. En dat wisten ze  dus al van te voren. Dat ze gingen winnen. Tijdens het feest wordt er geofferd. Door de vrouwen er wordt veel lekker eten geprepareerd. Eerst geven ze dit aan de goden.  Als het eenmaal geofferd is dan mag je er daarna mee doen wat je wil. Dus daarna eten ze er zelf lekker van. Goden eten namelijk niet zoveel.