"It is a good price, no problem. Special discount for you.”

02-04-2017
Munduk, Indonesië

Ubud
Tijdens onze laatste dag in Ubud wandelen we in de rijstvelden. Dat was voor mij het mooiste tot nu toe. Overal waar je keek was het prachtig: rijstvelden met palmbomen op de achtergrond. Na de wandeling waren mijn schoenen wel een beetje modderig. Dat kwam door de regen die nacht en doordat ik door het verliezen van mijn evenwicht IN een rijstveld ben gaan staan. Gelukkig was het warm weer…
We lunchen lekker bij Sjakie-Tari-Us. Een schooltje en restaurantje voor en door gehandicapte kinderen. Wanneer je daar eet steun je dit goede doel. Je kunt er ook door de kinderen gemaakte spullen kopen. De school heeft veel Nederlandse invloeden. Zo kun je er poffertjes bestellen! Waarschijnlijk omdat er veel Nederlanders komen. Het schooltje is mede door Nederlanders opgezet. De kinderen hebben een week vrij, maar we mogen wel even in het schooltje kijken.
Ook bezoeken we de markt in Ubud wat een drukte, maar wat leuk om te zien. Als je maar kijkt naar een souvenir begint de marktkoopman of vrouw op je in te praten over of je het wil kopen. Lieke werd zelfs een keer aan haar arm meegesleurd. We hebben wat leuke dingetjes gekocht (wat natuurlijk nog geheim blijft ;)) en lekker geoefend met afdingen/onderhandelen, want dat is hier de bedoeling.

Taxi chauffeur
Een gesprek met een willekeurig nieuw iemand kan hier als volgt gaan: “Hello, where are you from? Ah Holland. What are you going to do tomorrow? My brother can pick you up, he is a taxi driver. It is a good price, no problem. Special discount for you.”
De taxichauffeur die ons naar Munduk brengt vandaag heeft een iets andere rijstijl dan ik gewend ben. Hij kan bellen/appen/googlen én iemand in een bocht inhalen tegelijk. Er zijn wel (verkeers)regels in Indonesië, maar ze zijn wel flexibel. Er zijn bijvoorbeeld wegen waar je 60 moet rijden, maar ik mag ook 80 rijden, ‘No problem’. Dit omdat er weinig politie- controle is. En als je aangehouden wordt dan is het nog ‘no problem’, want dan probeer je een regeling te treffen. Hij noemt het de ‘Balinese vrijheid’ ik zou het eerder ‘beperkt georganiseerde overheid’ willen noemen.

Munduk
Munduk is een plaats noordelijker op Bali. We zitten hoger, in de bergen, en het is daarom ook kouder (en natter). We verblijven mooi en goedkoop het kan door voor een luxe hotel! Als we vanuit ons bed naar buiten kijken hebben we een prachtig uitzicht. Of eigenlijk moet ik hadden zeggen. Het is nu mistig en ik zie alleen het boompje vlak voor ons raam…
Onderweg in de auto rijden we op kronkelende wegen tussen groen en zien we veel zoals: 10 mensen achterin een pick-up, een  bruiloft en een man met zeis en doek op zijn hoofd die zo door kan voor piraat. Het is dus geen saaie rit. Onderweg stoppen we nog bij de beroemde Balinese tempel “Ulun Danu Beratan” gelegen bij een mooi meer en in een tuin die bijna iets pretpark-achtigs heeft. Natuurlijk maken we als echte toeristen wat foto’s.

’s Middags willen we gaan wandelen, maar na een paar meter begint het alweer te regenen. We zetten toch door, want de hele dag in het hotel zitten daar hebben we niet genoeg dagen voor… Als we net terug willen gaan zien we een bordje met Ricefield Coffee Shop “Resting point”. Een echte koffieshop was het niet, maar we troffen een heel gezellig hutje tussen bananen –en kokosbomen waar we thee dronken en volgestopt werden met karamelcake en bananen-suiker-kokosrasp hapjes. Al pratende met de jongen en het meisje van daar zijn we zo twee uur verder. We praten over hun werk, onze stage en Indonesische gewoontes. Een heel zoete verassing! Als het droog is lopen we in het schemerlicht nog naar de mooie rijstvelden. ’s Avonds eten we heerlijk Indonesisch met uitzicht op de flitsen van onweer. Morgen meer Munduk!