Een dag op de universiteit!

19/04/2017, Semarang

We zijn inmiddels al anderhalve week bezig op de universiteit, de introductie zit erop, dus ik zal vandaag eens vertellen hoe een doordeweekse dag er in de grote stad Semarang uitziet.

8.00 uur
We vertrekken van huis en lopen de straat uit. Daar gaan we met een Angkot mee. De Angkot is klein voor zijn doel en geel, erg geel. We houden het gele microbusje aan en wurmen ons door de deuropening zonder deur heen. Tenminste, als je eraan gedacht hebt je rugzak af te doen. Anders past het niet. Eenmaal binnen stuiten we op een aantal andere studenten die al op de smalle bankjes van het oorspronkelijk-alleen-voor-dwergen-bestemde-busje zitten. We geven hem door dat we naar de ‘International Office’ willen en met een beetje geluk zet de beste man ons daar dan voor 20 cent p.p. af.

08.30
Bij de International Office volgen we elke maandag, dinsdag en woensdagochtend lessen ‘Bahasa Indonesia’. Dat is de Indonesische taal. Tenminste, als de leraar komt opdagen. We zitten in een klasje samen met 4 studenten uit Myanmar. Tenminste, als ze komen opdagen. Dingen die we al geleerd hebben zijn: de dagen van de week, jezelf voorstellen en hoe je in het Indonesisch zegt dat je een lange of juist platte neus hebt. Wij hebben dus die lange. En dat kunnen we nu dus zeggen…

10.00
Vandaag kwam de docent niet, maar we kregen wel cake en snoep van de moeder van de internationale studenten op de faculteit en dat was ook leuk op de vroege ochtend. We lopen naar onze faculteit richting ons kleine werkkamertje met kleine computerschermen en kleine bureautjes. Indonesische mensen zijn gewoon wat kleiner… Aan de muur hangt een whiteboard, wel van gewoon formaat. Omdat we nog geen motivatie hebben gevonden om thuis onze woordjes te stampen schrijven we wat woordjes op het bord in de hoop dat we het zo makkelijker oppikken. Wij gaan aan het werk.
 

12.00
Voor de lunch bezoek ik het toilet. Een hele belevenis. Er is een kraan en een bakje waar water in kan. Dat water kan je dan over jezelf heen gooien, Het is er altijd één groot waterballet en ik vraag me nog steeds af wat de mensen hier nou precies doen… Er is gelukkig een toilet met, als je wilt, een wel hele speciale extra functie: (sorry als dit teveel detail is) als je een knopje omdraait komt er een straaltje water uit het toilet die je van onderen schoonspoelt.Heel hygiënisch. Door deze hightech functie was er helaas geen budget (of noodzaak) meer voor toiletpapier. Dus het wc-papier nemen we zelf, á la camping, mee.

12.30
We lunchen in de kantine of soms een straat verderop op de campus. We eten gewoon wat ze hier ook eten en meestal is dat nasi, bami of iets anders met rijst. In ieder geval is het warm en geen brood. Een maaltijd kost zo’n 60 to 80 cent en wordt in een klein keukentje gemaakt. We raken al best een beetje gewend aan de pittigheid en doen als we in een gekke bui zijn vrijwillig sambal op het eten. We hopen altijd dat we niet ziek worden. Maar dat is nog niet gebeurd.

13.00
We hadden eigenlijk een afspraak met onze begeleider, maar die kon toch niet. Dus dat wordt vanmiddag. Of misschien morgen.

P.S. Als jullie vragen hebben mag je die bij dezen insturen! ;) Misschien zorgt het wel voor inspiratie voor een nieuwe blog.