Nederland in Semarang

24 april 2017 - Semarang, Indonesië

22/04/2017 The Old Town of Semarang

We hebben een nieuwe culinaire vondst gedaan! De Indonesische vorm van het broodje kroket: Een broodje gebakken banaan. Met in plaats van de mosterd, chocolade pasta. In plaats van de kroket een gebakken banaan en het broodje blijft gewoon zichzelf.

Recept
Haal twee kleine gebakken bananen (gewoon een banaan met deeg eromheen gefrituurd á la oliebol) bij een eetstalletje bij jou om de hoek (voor 10 cent). Besmeer je broodje met Nutella en doe de bananen erop. Eet smakelijk!

Ingrediënten

·         Boterhammen/ een broodje 2x

·         Chocoladepasta

·         Gebakken banaan 2x

Dit was onze lunch dan nu een verslag van de rest van de dag:
Vandaag brengen we een bezoek aan de oude stad van Semarang ook wel ‘Old City’ of ‘Kota Lama’ genoemd. We bevinden ons vandaag een beetje in Europa, want deze stad ademt de Nederlands-Indische geschiedenis. In de tijd dat Indonesië een Nederlandse kolonie was, zijn hier veel Nederlandse gebouwen neergezet. En die zijn er nu nog steeds (sommige in een iets mindere staat). We lopen door de Kota Lama en zien bordjes met Nederlandse namen als ‘Koffiehuis’ en ‘De Oude Trap’. We zijn weer in de benedenstad en dat maakt het erg warm. Gevoelstemperatuur: 38 graden, denken we. We bezoeken een kleine galerie en zien wat Delftsblauw langs de kant van de weg. De koepelkerk ‘Gereja Blenduk’ is erg mooi met glas-in-lood een mooie oude trap, orgel en jawel: een koepel. Drie vrouwen doen hun best de sfeer te verhogen door kerkgezang te laten horen. Het lijkt nog een heel koor, omdat ze hun stemmen versterken door de geluidsinstallatie.  De man van de kerk weet dat we uit Nederland komen en wijst alle Nederlandse dingen aan zoals een ‘Naamlijst der Predikanten van Semarang’. Het geeft wel een bijzonder gevoel om die Nederlandse teksten hier zo ver van huis te vinden.

’s Middags gaan we naar het 3D art museum wat erg leuk, maar ook een beetje ongemakkelijk is. We kunnen onszelf in allerlei omgevingen (laten) fotograferen. Waardoor we ons niet alleen in Semarang en een beetje in het Nederland van vroeger bevinden, maar ook in Venetië, Londen en Amsterdam. Ik kan voor even ballerina of zeemeermin zijn of schoonmaken op de kop.

’s Avonds eten we bij ‘De Spiegel’ wat in 1895 een winkel was van de Nederlandse H. Spiegel. Hoewel we elke middag en avond buiten de deur eten, hebben we nu echt het idee dat we ‘uit eten’ zijn. Het restaurant is erg mooi ingericht (zelfs op de toiletten zijn ze creatief geweest met oude kranten op de muur) en op de kaart is er een uitgebreide keuze tussen vele westerse gerechten. Wij gaan voor zalm en lasagna. En dat smaakt heeeerlijk.  Naast de ambiance en de naam van het restaurant zijn ook het bestek (we hadden een MES!), de prijzen en de portie grootte wat westerser. De gebruiken van het bedienend personeel zijn echter nog gewoon Indonesisch. Tegelijk het eten opdienen? Waarom zou je? En heb je je vork maar net neergelegd, dan staat er al iemand naast je die vraagt ‘finished?’. Omdat je moeilijk bij een leeg bord kan zeggen dat je nog niet ‘finished’ bent, wordt je bord weggehaald terwijl de ander nog aan het eten is. Wat ook nog anders is dan in Nederland is de grote projectie op de muur van een Indonesisch kookprogramma. Dat is voor het personeel. Dat ze zich niet vervelen. Er staat hier trouwens sowieso altijd veel te veel personeel, altijd en overal. En dat betekent dat je moet wachten, heel veel wachten. Ik hou niet zo van wachten. De Nederlandse horeca heeft een wat onaangename werkdruk, maar een baan in de Indonesische horeca ambieer ik nog minder.


23/04/2017 Paragonmall

Een andere attractie in het Centrum van Semarang is de Paragonmall. Een grote shoppingmall waar je je wel even kunt vermaken. Naast kleding en schoenen kan je er ook je tuin laten ontwerpen. Dat hebben we niet gedaan. Ook kan je er lekkere broodjes kopen (dat hebben we wel gedaan) en naar de bioscoop waar vandaag bijna alleen maar ‘Fast and the Furious 8’ draait. Het voordeel is dat het een Engelse film is, maar we bewaren het bioscoopbezoek toch nog even voor later.

Foto’s

4 Reacties

  1. Phia:
    24 april 2017
    Oeps, een heel verhaal getypt, de nieuwe foto's gekeken; weg verhaal!
    Leuk dat je hier nu ook veel nieuwe foto's op heb gezet. We leven zo aardig met je mee.
    Het zal wel een aardig werkje zijn, zo'n blog bijhouden. Maar voor ons is het erg leuk!
  2. Willy en Riet:
    24 april 2017
    Dat broodje banaan lijkt me erg lekker.
    Mooi verhaal en mooie foto's. Dank jullie wel.
  3. Tiny Teunissen:
    25 april 2017
    Mooi verhaal weer ,prachtig glas in lood, iets voor ome Willy
  4. Margot en joep:
    27 april 2017
    Hey Mariël, ik heb even terug gelezen en tja...daar druipt veel 'Jam Karet' door heen hè....heb je vast al gehad..elastische tijd....samen met 'Plan plan' een levensstijl waar wij -laat ik maar even voor mijzelf spreken- jaloers op kunnen zijn!
    Mooie verhalen en veel plezier daar!
    Joep (en vast ook wel namens Margot)